Taping to metoda rehabilitacji często wykorzystywana w fizjoterapii i medycynie, m.in. sportowej, polegająca na przyklejaniu w wybranych miejscach ciała samoprzylepnych taśm. Poobklejani tejpami sportowcy w parkach, na boiskach i na siłowniach to żywy dowód, że metoda opracowana w latach 70. XX wieku znalazła potwierdzenie w codziennym życiu i pomaga milionom ludzi w utrzymaniu dobrej kondycji.
Skuteczność tejpów wynika z dwóch mechanizmów. Po pierwsze, taśma kinezjologiczna unosi skórę, powodując niewielkie pofałdowania. Uniesienie skóry usprawnia krążenie limfy i krwi w tkankach miękkich, a przez to poprawia odżywienie komórek i odprowadzenie z nich zbędnych produktów przemiany materii. To z kolei przekłada się na przyspieszenie leczenia urazów więzadeł, ścięgien i stawów, lecz także krwiaków czy zastojów limfy i niedowładów nerwowych (np. nerwu twarzowego).
Pod drugie, znaczenie terapeutyczne ma również oddziaływanie tejpów na układ nerwowy. Dzieje się to za pośrednictwem obecnych w skórze mechanoreceptorów – czyli zakończeń nerwów czuciowych odbierających pochodzące z otoczenia sygnały o dotyku. Dzięki kontaktowi z taśmą kinezjologiczną wysyłają one sygnały do mózgu, przyczyniając się do stymulacji procesów naprawczych.
Co ma znaczenie, by tejpy skutecznie wywierały działanie terapeutyczne? Zacznijmy od tego, że znaczenia nie ma kolor. Jest więc całkiem inaczej niż w przypadku np. kolorowych kabli elektrycznych, gdzie od koloru zależy miejsce łączenia. W przypadku taśmy kinezjologicznej ważne jest to, jak ją naklejać. Liczą się kierunek klejenia, kształt plastra, siła naciągu i miejsce, w którym tejpy są aplikowane.
Jak naklejać taśmę kinezjologiczną?
Optymalną technikę aplikacji, dostosowaną do schorzenia, dobiera fizjoterapeuta. Jeśli nie mamy wprawy w plastrowaniu, najlepiej poprosić go o instruktaż. Jeżeli jednak już wiemy, jak prawidłowo nakleić tejpy, pamiętajmy o wcześniejszym przygotowaniu skóry. Należy ją umyć, odtłuścić spirytusem i zgolić ewentualne owłosienie.
Po ocenie długości i kształtu plastra odcinamy potrzebny fragment jeszcze przed jego przyklejeniem. Przy usztywnieniu rzepki należy wyciąć kształt litery Y. Następnie prostujemy nogę, pojedynczy koniec przyklejamy pod kolanem (kilka centymetrów od rzepki), a dwoma sąsiadującymi ze sobą końcami oplatamy rzepkę, kierując się w stronę ud. Kiedy plaster styka się ze skórą na całej długości, wygładzamy go, aby lepiej do niej przylegał.
Istotną wskazówką, podpowiadającą, czy taśma kinezjologiczna została prawidłowo naklejona, jest to, czy plastrowanie boli. Tejpy nie powinny wywoływać dyskomfortu, wręcz przeciwnie – powinny zapewniać przyjemne odczucia.
Jak odkleić tejpy?
Pamiętajmy, że tejpy są jednorazowe. Nie powinny być noszone dłużej niż 7 dni ani zakładane ponownie. Plastry kinezjologiczne najlepiej odklejać przy pomocy wody. Namoczenie skóry ułatwia zdejmowanie tejpów. Należy odklejać je delikatnie.
Taśma kinezjologiczna - gdzie kupić?
Tejpy można kupić w aptekach lub w sklepach medycznych i sportowych, zarówno stacjonarnie, jak i online. Zwłaszcza w internecie wybór jest ogromny. Plastry kinezjologiczne zakupimy również u fizjoterapeutów wraz z usługą ich aplikacji.
Tejpy na kolano
Tejpy zakładane na kolana dają swobodę ruchu przy stabilizacji stawu w pożądanej pozycji. Sztywne tejpy stanowią alternatywę dla ortez. Przy bardzo dynamicznym użytkowaniu, stosując tejpy na kolana, można je dodatkowo ustabilizować za pomocą bandaża samoprzylepnego. Takie połączenie sprawdzi się zwłaszcza w sportach kontaktowych. Tzw. taping medyczny twardy (sztywny) sprawdza się po kontuzjach, np. po skręceniu, zwichnięciu, przeważnie w "kolanie skoczka" (mocowany jest pod rzepką). Stosują go także fizjoterapeuci, by zachować staw w skorygowanej pozycji. Z kolei tejpy elastyczne są najczęściej wykorzystywane w celu łagodzenia bólu.
Tejpy na plecy
Tejpy aplikuje się na plecy, by wspomagać rehabilitację urazów i przeciążeń wywołanych wadami kręgosłupa i nieprawidłową pracą mięśni szkieletowych. Plastry kinezjologiczne stosowane na plecy mają za zadanie zmniejszać napięcie mięśniowe, ból kręgosłupa i mięśni pleców, a także stabilizują prawidłową postawę.
Stosowane na plecy tejpy są elastyczne, nie ograniczają więc swobody ruchów. Pozostają na skórze przez kilka dni, mimo kąpieli. Jakkolwiek woda czy chlor same w sobie nie spowodują odklejenia plastrów, należy jednak uważać przy wycieraniu na brzegi plastra. Ich zawilgocenie zmniejsza bowiem przyleganie do skóry.
Przeciwwskazania do tapingu
Niestety, mimo że wielu osobom taping wprost rewelacyjnie pomaga przy wielu różnych schorzeniach lub po prostu w utrzymaniu dobrej kondycji, nie wszyscy mogą z niego bezpiecznie korzystać.
Do przeciwwskazań należą:
- zakrzepica żył głębokich, żylaki
- reakcje alergiczne skóry, otwarte rany
- guzy nowotworowe
- łuszczyca,
- egzema
- obrzęki wywołane niewydolnością serca.
Względnym przeciwwskazaniem jest też ciąża, ale tylko w I trymestrze (przy tapingu okolic brzucha) i ciąża o podwyższonym ryzyku. Umiejętne (przez fizjoterapeutę) zastosowanie tejpów jest dla ciężarnych wręcz dobroczynne, ponieważ zmniejsza dolegliwości związane z bólem kręgosłupa (tejpy na plecy) lub ogranicza ryzyko rozejścia się mięśni prostych brzucha (tejpy na brzuch).
