ZAMKNIJ ZAMKNIJ

Defibrylatory AED - rozwiązania, które ratują życie

W przypadku nagłego zatrzymania krążenia, czyli NZK, aparaty zwane defibrylatorami AED mogą przywrócić poprawny rytm serca, wykorzystując w tym celu elektryczny wstrząs defibrylacyjny o konkretnym poziomie energii. Automated External Defibrillator, czyli Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny może być użyty tylko w przypadku nagłego zatrzymania krążenia. W coraz większej ilości miejsc możemy spotkać takie urządzenia AED, z których to mogą skorzystać osoby przeszkolone lub w przypadku braku takich osób - każdy z nas.

W jakich sytuacjach należy użyć defibrylatory AED?

Defibrylator jest urządzeniem, które służy do nagłego zatrzymania krążenia. W wyniku ciężkiego zaburzenia rytmu pracy, następuje migotanie komór, co prowadzi do sytuacji, w której serce przestaje pompować krew. Aby ta praca serca została przywrócona, konieczna jest właśnie defibrylacja. Co wskazuje na NZK i konieczność użycia AED? Kluczowe znaczenie ma tutaj bez wątpienia brak oddechu. Należy w tym celu użyć trzech zmysłów - wzrok, słuch i czucie. Jeśli - Nie widzę, nie słyszę, nie czuję - REANIMUJĘ!  Brak jakiejkolwiek reakcji wymaga podjęcia trzech zasadniczych kroków:

  • Po pierwsze należy rozpocząć resuscytację krążeniowo - oddechową
  • Po drugie należy poprosić świadków zdarzenia o wezwanie pogotowia
  • Po trzecie należy poprosić o przyniesienie defibrylatora AED, który znajduje się w większości już miast w Polsce. 

Użycie takiego sprzętu jest w pełni bezpieczne. Wykrywa ono konieczność jego użycia, dlatego też, jeśli pacjent wymaga użycia go, wówczas taki wstrząs defibrylacyjny zostanie załadowany. Jeśli tego nie wymaga, naładowanie nie nastąpi.

 masaz serca rko

Defibrylatory AED - jak działają?

Każdy defibrylator AED posiada dwie diody. Postępując zgodnie ze wskazówkami znajdującymi się w instrukcji obsługi, należy umieścić je w odpowiednich miejscach na klatce piersiowej. Istotne tutaj znaczenie mają piktogramy, które służą pomocą w rozmieszczeniu elektrod w odpowiednich miejscach. Po uruchomieniu AED, ten wydaje konkretne informacje, co należy robić i jak postępować, by przeprowadzona defibrylacja okazała się być skuteczna i pomocna. Dzięki elektrodom odbywa się analiza rytmu serca. To właśnie ona pozwala określić, czy urządzenie powinno być użyte czy też nie. Jeśli pojawi się informacja odnośnie konieczności przeprowadzenia defibrylacji, należy postępować zgodnie z komendami głosowymi. Akcję udzielania pomocy osobie poszkodowanej należy przeprowadzać tak długo, aż nie pojawi się personel medyczny.

 

Zakup odpowiedniego defibrylatora AED

Rynek ma nam do zaoferowania różnorodne defibrylatory AED. Sięgając po konkretne, z pewnością należy zwrócić uwagę na istotne właściwości i funkcje, które mają one do spełnienia. Co więc odgrywa tutaj istotną rolę? Podstawą są sprzęty, które wydają komendy głosowe, zgodne z obowiązującym protokołem reanimacji. Muszą być one wyposażone w baterie oraz elektrody, jakie należy w odpowiednim momencie wymieniać. Kluczowe bowiem tutaj znaczenie ma bezpieczeństwo i to właśnie musi być zachowane. Wśród polecanych marek, bez wątpienia warto zwrócić uwagę między innymi na HeartSine technologies, CU Medical, a także i Medical ECONET i Emtel. 

Defibrylatory znajdują się w szpitalach i w innych placówkach medycznych, są na wyposażeniu karetek pogotowia i na szczęście można je także znaleźć w postaci przenośnych defibrylatorów zewnętrznych w coraz większej ilości przestrzeni miejskich. Ich obecność sprawia, że szanse na przeżycie pacjenta wzrastają nawet trzykrotnie. Jeśli defibrylacja zostanie przeprowadzona stosunkowo szybko, pacjent ma 75% szans na przeżycie. Każda kolejna minuta to 10% szans mniej, dlatego tak istotna jest tutaj właśnie ta szybkość!

 

Rodzaje defibrylatorów

Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów defibrylatorów. Czym się one między sobą różnią? Co je wyróżnia? Jakie sprawdzają się w konkretnych miejscach?

Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny, taką właśnie nazwą określa się skrót AED. Jest to urządzenie, który informuje osobę przeprowadzającą defibrylację, jak wykonać całą procedurę, używając w tym celu komend głosowych. Wykorzystując tutaj analizę rytmu serca osoby poszkodowanej, AED decyduje o konieczności zastosowania wyładowania elektrycznego i ewentualnie zastosowania odpowiedniej jego siły. Może działać w trybie automatycznym lub półautomatycznym. 

Taki defibrylator stosowany jest w szpitalach i w karetkach pogotowia. Z urządzeń tych może korzystać jedynie personel medyczny. Zamiast elektrod, posiada on metalowe ,,łyżki”, monitor, jak również i drukarkę. Ukazany na monitorze rodzaj arytmii, pozwala ratownikowi zadecydować, czy defibrylacja jest konieczna, a jeśli tak, to z jaką siłą wyładowania elektrycznego powinna ona działać. 

  • implantowane kardiowertery - defibrylatory

Ten rodzaj defibrylatorów to małe urządzenia, które wszczepia się do serca na stałe. Taki ICD, a więc implantowany kardiowerter- defibrylator posiada elektrody, które zakładane są wewnątrz serca. Sprawdzają się one szczególnie po wcześniejszej już reanimacji związanej z zatrzymaniem krążenia lub u osób, u których istnieje bardzo duże ryzyko  nagłego zatrzymania tego krążenia.

 

Procedura RKO - najważniejsze informacje

Użycie defibrylatorów w większości przypadków poprzedzone jest RKO, czyli resuscytacją krążeniowo - oddechową. Działania takie podjęte są wraz z chwilą zatrzymania krążenia - NZK. Osoba traci przytomność, przestaje oddychać. Jeśli w pobliżu nie znajdzie się ktoś, kto będzie w stanie jej pomóc, umiera. Resuscytacja przed przyjazdem karetki pogotowia to szansa na uratowanie czyjegoś życia. Każdy więc z nas powinien znać procedurę RKO, bowiem nigdy tak naprawdę nie wiemy, kiedy może ona okazać się pomocna. Najnowsze informacje związane z tego typu działaniami pochodzą z listopada 2017 roku. Przedstawiają one aktualizację wytycznych International Liaison Committee on Resuscitation - ILCOR, jak również i wytycznych dotyczących samego RKO, wydanych przez American Heart Association - AHA. Wszelkie zalecenia związane i sformułowane są zgodnie z systemem GRADE. 

 

  • resuscytacja prowadzona pod kierunkiem dyspozytorów pogotowia

W sytuacji, gdy osoba będąca obok osoby poszkodowanej, rozmawia przez telefon z dyspozytorem, podjąć powinna ona odpowiednie działania, aż do czasu przyjazdu karetki pogotowia. Pracownicy pogotowia ratunkowego przekazują telefonicznie informacje dotyczące procedury przeprowadzenia resuscytacji. Dotyczą one przede wszystkim ilości uciśnięć klatki piersiowej, bowiem nie zaleca się wykonywania oddechów ratowniczych, bez odpowiedniej w tym temacie wiedzy.

  • resuscytacja prowadzona przez świadków zdarzenia

W sytuacji, gdy dojdzie do zatrzymania krążenia u danej osoby i sami jesteśmy świadkami takiego zdarzenia, powinniśmy działać natychmiast. Jak więc cała ta procedura powinna wyglądać?

  • u osoby dorosłej

Zaleca się przeprowadzenie resuscytacji  w formie uciskania klatki piersiowej u osoby poszkodowanej. W przypadku oddechów ratowniczych, powinny wykonywać je osoby, które są przeszkolone lub mają odpowiednią w tym temacie wiedzę. 

  • u dziecka

W przypadku, gdy osobami poszkodowanymi są niemowlęta i dzieci w wieku poniżej 18 lat, zaleca się stosowanie zarówno ucisków klatki piersiowej, jak również i wentylacji, chyba że wiedza w tym temacie jest tak mała, wówczas wystarczą uciski. 

  • u kobiety w ciąży

W przypadku kobiety w ciąży, kluczowe znaczenie ma podjęcie odpowiedniej resuscytacji krążeniowo - oddechowej z ręcznym przesunięciem macicy, a następnie wydobycie płodu, jeśli nie nastąpi krążenie. Działania, jakie należy podjąć, to zapewnienie bezpieczeństwa własnego i osobie poszkodowanej, ocena stanu przytomności, ocena drożności dróg oddechowych, a następnie wezwanie pogotowia. Po tych czynnościach, należy rozpocząć konkretne działania. Jeśli tętno i oddech jest wyczuwalne, należy ułożyć poszkodowaną w pozycji półsiedzącej lub leżącej, pochylając tułów w lewą stronę. Następnie należy zapewnić kobiecie dostęp powietrza i odpowiedni komfort termiczny. W przypadku zaś, gdy kobieta nie ma tętna i nie oddycha, należy rozpocząć RKO. Kobietę należy ułożyć na wznak,  z uniesieniem prawego biodra lub przesunięciem ręcznym macicy w lewą stronę. Należy uciskać klatkę piersiową lub w przypadku odpowiednich umiejętności, także i wentylację, w stosunku 30:2. W żadnym wypadku nie można uciskać na brzuch. 

  • u narodzonego dziecka

Jeżeli w wyniku zatrzymania krążenia u rodzącej nastąpi nagły poród, zwany ulicznym, należy zachować szczególną opiekę również i nad dzieckiem. Jak więc postępować? Kluczowe znaczenie ma na pewno trzymanie dziecka głową w dół, aby umożliwić usunięcie wydzieliny, jaka znajduje się w nosie i w jamie ustnej. W przypadku, gdy dziecko nie oddycha, należy masować jego grzbiet i podeszwy stóp. Jeśli nadal nie pojawi się oddech należy rozpocząć RKO. Jak to wygląda? Jeśli dziecko jest wiotkie, sine i ma problemy z oddychaniem, należy w pierwszej kolejności  udrożnić jego drogi oddechowe. Pod ramiona dziecka dobrze jest ułożyć wałek o grubości 2 - 3 centymetrów, tak aby dziecko mogło uzyskać jak najbardziej odpowiednią pozycję głowy. Następnie należy wykonać 5 oddechów trwających 2-3 sekundy, a każde kolejne po 1 sekundzie. Jeśli tętno będzie wyczuwalne, należy dalej postępować w taki sposób, aż do przyjazdu pogotowia. Jeśli tętno nie jest wyczuwalne, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo oddechową w sekwencji 3 uciski klatki i 1 oddech. Należy tutaj pamiętać o jeszcze jednej, bardzo ważnej zasadzie. W żadnym wypadku nie można uciskać klatki w taki sposób, jak u osoby dorosłej. Należy to robić dwoma kciukami , pozostałymi palcami obejmując klatkę lub uciskając dwoma palcami jednej ręki, środkowym i wskazującym. A w jakim miejscu? Poniżej linii sutkowej lub w ⅓  długości mostka. 

  • resuscytacja prowadzona  przez zespoły ratownictwa medycznego

Ratownicy medyczni posiadają niezbędny sprzęt, aby móc wykonać RKO. Wykorzystując więc worek samorozprężalny z maską twarzową, wykonują uciśnięcia klatki piersiowej i wentylację. Stosunek uciśnięcia i oddechów wynosi 30:2. Istnieje jednak i nowa technika RKO, zwana wentylacją asynchroniczną, która polega między innymi na zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych, za pomocą między innymi przyrządów nadgłośniowych lub intubacją tchawicy. Zaleca się prowadzenie takich działań z częstotliwością 10 oddechów na minutę, a więc jeden wdech co każde 6 sekund. 

  • resuscytacja prowadzona w szpitalu

Jeśli dojdzie do zatrzymania krążenia w szpitalu, wówczas automatycznie wykonuje się intubację tchawicy lub też wprowadza się specjalny przyrząd, który to udrażnia drogi oddechowe. Wytyczne AHA sugerują, by prowadzona resuscytacja odbywała się z częstotliwością 10 oddechów na minutę, a więc 1 oddech co 6 sekund, z nieprzerwanym uciskiem klatki piersiowej.

rko resuscytacja oddechowa

Podsumowując, w przypadku ucisków klatki piersiowej, czynność ta jest niezwykle istotna, aby tlen zgromadzony we krwi mógł być przetransportowany do wszystkich organów. Jak więc prawidłowo to wykonać? Należy uklęknąć obok osoby poszkodowanej i ułożyć dłoń na dolnej połowie jego mostka, układając jednocześnie nadgarstek drugiej ręki na grzbiecie dłoni leżącej. Następnie należy spleść palce, wyprostować ramiona i ustawić je prostopadle do klatki piersiowej. Głębokość ucisku wynosić powinna około 5 centymetrów, z częstotliwością 100 - 120 ucisków na minutę. 

W przypadku oddechów ratowniczych, czynność ta ma za zadanie dostarczyć tlen do organizmu. Działań tych nie trzeba wykonywać, jeśli ratownik nie ma odpowiedniej wiedzy lub jeśli nie posiada odpowiedniego zabezpieczenia na twarz. Najpierw należy więc udrożnić drogi oddechowe, zacisnąć nos, następnie biorąc normalny oddech, należy objąć ustami usta poszkodowanego i wykonać spokojne, dwa wdechy jednosekundowe, następnie ponownie przejść do 30 ucisków klatki piersiowej. 

RKO jak również użycie AED jest niezwykle ważne, bowiem działania te mogą uratować czyjeś życie. Nikt z nas nie wie, kiedy może stać się osobą wymagającą pomocy, jak również i tą, która może sama pomóc...

Kredos doradza

Copyright © 2024 Kredos Sklep Medyczny